Dünyada 215 Milyon çocuk eğitim alma fırsatı bulamadan çalışmak zorunda kalıyor. Türkiye’de ise son yıllarda çalışan çocuk sayısı artarak 1 Milyona yaklaştı. Tüm dünyada çalışan çocuk sayısı azalırken ülkemizde 2006-2012 yılları arasında çalışan çocuk sayısında artış gözlendi.

Dünyada çalışmak zorunda kalan çocukların 158 milyon kadarı 5-14 yaş grubundan oluşuyor. 5-17 yaş arası gruptaki çocuklar baz alındığında ise çocuk işçi sayısı 300 ila 350 milyon arası bir rakama ulaşıyor. Çocuk işçiliği daha yaygın bir biçimde yoksul ülkelerde görülüyor. Ekonomik açıdan az gelişmiş sınıfında yer alan ülkelerde yüksek işsizlik rakamlarına bağlı olarak ebeveynler çalışamaz durumda oluyorlar. Bu duruma ve öte yandan çocukların daha düşük ücretle çalıştırılabilmelerine bağlı olarak çocuk işçiliği oranları bu ülkelerde sürekli artıyor.

Asya, Afrika ve Güney Amerika kıtalarındaki ülkeler, çocuk işçiliği ve istismarı konusunda oldukça geri bir noktada bulunuyorlar. Özellikle Güney Asya, Güney Amerika ve Doğu Avrupa ülkelerinde milyonlarca kız çocuğu fuhuşta ve ev hizmetlerinde çalıştırılıyorlar. Çocuklar, Güney Asya ülkelerinde yaygın olan tekstil sektöründe, Afrika’da ise özellikle tarım ve maden sektörleri ile ev hizmetlerinde ucuz işgücü olarak sömürülüyorlar.

Ülkemizde çocuk işçiliğinde 1999-2006 yılları arasında görülen iyiye gidiş; 2006 yılından sonra tersine dönmüştür. Türkiye’de istihdam edilen çocuk sayısı 1999-2006 yılları arasında 2 milyon 270 binden, 890 bin düzeyine düştü. Ancak, 2006’dan 2012’ye kadar olan dönemde çocuk işçiliğindeki düşüş önce durdu, ardından çocuk işçi sayısı yeniden artmaya başladı. 2012 yılında çocuk işçi sayısı 893 bine ulaştı.

Ülkemizde ev hizmetlerinde yaygın olarak çocuklarımız çalıştırılıyor. Ev işlerinde çalışan çocuklarımız ise çocuk işçiliği rakamları kapsamında değerlendirilmiyor. Ev işlerinde 5-17 yaş arası çalışan çocukların sayısı 8 milyon 400 bine ulaşmış durumdadır.

Dünyada çocuk işçiliğin azaltılması ve en kötü hallerinin bitilmesi için ciddi mücadeleler verilirken; ülkemizde ise çocuklarımızı eğitim hayatından koparan başta 4+4+4 olmak üzere bazı yasal düzenlemeler uygulamaya konularak çocuk işçiliğinin yaygınlaşmasının önü açılıyor. Bu da beraberinde çalışan çocuk sayısındaki atışı getiriyor.

Çocuklarımızın sermayenin kar hırsına ve sömürüsüne teslim edilmesini önlemek için zaman kaybetmeden çalışmalara başlanması ve çocuklarımızın yeniden eğitim hayatına dönmelerini sağlamak için daha ciddi politikalar üretilmesi gerektiğini düşünüyor, saygılar sunuyoruz.

 

Basın-İş Sendikası

Merkez Yönetim Kurulu