25 KASIM KADINA YÖNELİK ŞİDDETE KARŞI ULUSLARARASI MÜCADELE GÜNÜ: “HAREKETE GEÇ, İSYAN ET!”

 

 

Ancak kadına yönelik şiddet son bulmadı... 57 yıl sonra kadınlar yine aynı yaşam mücadelesindeler; yine insanca yaşamak isterken bu uğurda can vermekteler… Eğer bu bozuk düzen bir son bulsaydı; bu yıl da 260 kadını kadın cinayetlerine, 112 kadın işçiyi iş cinayetlerine kurban vermezdik. Eğer yürekten inanılarak dur denilseydi şiddete, kadınlar yaşamlarını en çok şiddet nedeniyle yitirmezdi. Eğer son bulsaydı her türlü ayrımcı tutum; narin, kırılgan, güçsüz ya da duygusal gibi söylemler kadının "fıtratı” sayılarak, şiddetin ve ayrımcılığın üzeri örtülmeye çalışılmazdı...  

 

Kendilerine reva görülen bu yaşam koşullarında zaten zorla gülebilen kadınların, gülmelerinin dahi  "iffetsizlik” olarak nitelendirildiği,

İşlerinin gereğini yerine getirirken tarafsızlıktan ödün vermeyen basın emekçisi kadınların "edepsizlikle” suçlandığı,

Kadın cinayetlerinin ve kadına yönelik her türlü şiddetin "doğal” karşılanarak kadının önemsizleştirildiği,

Kadın bedeni üzerinden yürütülen ülke politikaları nedeniyle, evlenme yaşı, doğum, kürtaj, çocuk sayısı gibi kadına dair olan her şeyde söz söyleme hakkının hep başkalarında olduğu,

Kadından sorumlu bakanlığın aile çatısı altında birleştirilerek kadının aileye hapsedildiği,

Aktif çalışma yaşamının dışına itilen kadınların, görünmez emek olarak en güvencesiz, en acımasız koşullarda çalışırken can verdiği,

Örgütlülük düzeyi oldukça düşük seyreden kadınların sendikal anlamda da cinsiyet ayrımcılığının hedefi haline geldiği,

Kadın problemlerinin erkekler tarafından erkek zihniyetiyle çözülmeye çalışıldığı,

Kadına yönelik suçların haksız tahrik indiriminden yararlandırıldığı;

 

Bu düzen böyle devam ettikçe ne yazık ki bunlar ne ilkti ne de bir son olacak…

Basın-İş Sendikası olarak, insan onuruna yaraşır bir şekilde yaşamak varken insanlık dışı katliamlar sonucu yaşamını yitiren tüm kadınların anıları önünde saygıyla eğiliyoruz…

Son 10 Kadının Adı Var