Birleşmiş Milletler tarafından 1992 yılında Dünya Engelliler Günü olarak ilan edilen bugün, bir kutlama, çiçek sunma günü değildir. Bugün, farkındalık günüdür, engellilikten ziyade engellenmekten kaynaklanan sorunlarla yüzleşme günüdür. Ve bugün, nüfusunun yaklaşık yüzde 15’inin engelli olduğu bir dünyada, bir güne sığmayacak derecede önemlidir.
“Engellenmenin” temel kaynağı ayrımcılıktır. Ayrımcı tutum ve davranışlar, her engelli için farklı farklı sorunlar doğurmaktadır. Örneğin, eğer engelli yurttaş bir kadınsa, engelli olmanın yanı sıra cinsiyet ayrımcılığı nedeniyle de toplumda dezavantajlı konuma sahip olur. Eğer engelli yurttaş bir çocuk ise engelli bir çocuk olarak her türlü sömürü karşısında savunmasız kalır. Ve engelli yurttaş zihinsel engelli ise çalışma yaşamının dışına en çok o itilir. İşte bu nedenledir ki, engelli sorunları dar bir çerçeveye sığdırılıp, günü birlik düzenlemelerle üzeri örtülmeyecek kadar ciddidir.
Erişilebilirlik engellilerin olmazsa olmazıdır. Eğer erişilebilirlik sağlanmış olsaydı; eğitimde, sağlıkta, çalışma yaşamında kısaca yaşamın her alanında engellilik engel olmaktan çıkar, engelli bireylerin yaşam kalitesi sırf bu nedenle düşmezdi… Eğer çalışma ve sosyal güvenlik hakkı tam tanınmış olsaydı; engelli istihdamı seçim malzemesi yapılmaz, işverenler ceza almayı engelli çalıştırmaya yeğlemezdi. Cezayı tercih ederek engellilerin çalışma hakkını elinden alan bu zihniyet ile iş “kazaları”yla engelliliğe yol açan zihniyet aynıdır.
Sonuç olarak, 21. yüzyıl dünyasında başarısızlığın, dışlanmışlığın ve yetersizliğin nedeni engelli olma durumu değildir; engellenme durumudur. Gelin, her türlü engelden uzak eşit ve adil yarınlar için birlikte mücadele edelim…
BASIN-İŞ SENDİKASI
MERKEZ YÖNETİM KURULU
Son 10 Basın Açıklamaları